Kerstbomen en lichtkronen in de sfeervolle Marekerk bieden een fraai decor voor het concert van Vox Humana onder leiding van Susanna Veerman. Er is gekozen voor een evenwichtig programma waarin koor- en instrumentale werken afgewisseld worden met Bijbelteksten, die zonder opsmuk luid en duidelijk worden 'gezegd' door Haro Hielkèma.

Wat minder geslaagd is het liedrepertoire zelf; dat heeft bepaald zijn ups en downs. Bij aanvang, wanneer het licht dooft creëren Susanna's mannen een intieme sfeer met het meerstemmige, prachtig homogeen gezongen 'Stille nacht, heilige nacht'. Ook het minder bekende 'Gabriel's message' van Ashley Hall, in een bewerking van Veerman, klinkt bijzonder. De bassen benaderen de bourdon van  een doedelzak, waarboven de andere stemmen zich verrassend ontwikkelen, eindigend in een schone open harmonie. Samen met fluit, harp, hobo en piano zingt Vox Humana het 'Magnificat' van Healy Willan. Bariton Sinan Vural krijgt hier de voorzangersrol, die de sfeer van Gregoriaanse muziek in een Russisch Godshuis oproept; waar Vox Humana sterk en adequaat op reageert.

Fluitregisters, die organist Wim Does opentrekt, geven 'Kom ga met ons naar Bethlehem' een zilve-

ren randje. In het tweede couplet komen de tenoren voor het eerst voor het voetlicht. Als een kleurrijke explosie steekt Vox Humana spatgelijk van wal in het 'Glory to God', haarscherp gedirigeerd door Veerman. Stralend, uit volle borst zingend zet het koor Händels 'Glory to God in the Highest' en 'Hallelujah' in vuur en vlam.

Echter ... er zijn ook liederen die de schoonheidsprijs niet verdienen. Blijf af van het schitterend getoonzette 'Jauchzet frohlocket' uit het Weihnachtsoratorium van Bach! In deze primitieve bewerking valt er niets te juichen, rommelt men zich door meerstemmigheid heen. Ook die (voortdurend) bloedernstige gezichten passen niet bij deze intens vreugdevolle muziek. Nee, dat hele blokje had wat mij betreft mogen worden ingewisseld voor pittige Christmas Carols. Natuurlijk hoeft ' A way in a manger' niet te stuiteren, maar zo sloom als het nu klinkt kan niet de bedoeling zijn. Onder dat kribje moet een luchtig klein wolkje hangen dat the little Lord in slaap wiegt.

Zo lijkt mij 'For unto us a Child is born' ook bij uitstek géén koorwerk voor mannen. De toon moet licht, zilverig zijn; elke frase moet veren, dansen. Nou dat doet het niet; helaas!

Zo'n klein ensemble bij een kerstconcert doet het overigens heel goed. Piano en orgel binden samen, hobo en trompet scheppen vrolijkheid, harp en fluit de perfecte pastorale sfeer.

Lidy van der Spek

Leidsch Dagblad 18-12-2015