Twee
recensies van het kerstconcert 2005
Vox Humana neemt
toehoorders mee op een reis langs drie verschillende landen
Muziek/recensie
Concert:
Kerstconcert door het Rijnlands Chr. Mannenkoor Vox Humana.
Gehoord:
17/12 Stadsgehoorzaal, Leiden.
'Kom ga met ons naar Bethlehem',
zingt Vox Humana als opening van het kerstconcert. De reis naar Bethlehem is
lang en voert misschien wel over de hele aarde. In dit concert worden er drie
verschillende landen uitgelicht. Dirigente Susanne Veerman leidt het koor in een
rijke selectie van werken
respectievelijk naar Frankrijk en via een omweg langs Rusland weer terug naar
Nederland. Het boeiendst zijn zondermeer de werken van de diverse Franse
componisten.
In het Kyrie uit de Messe Solennelle van Gounod komt direct een opvallende
kwaliteit van het koor Vox Humana naar voren: het sobere, donkere stemgeluid.
Door de zorgvuldige uitvoering krijgt deze muziek een lieflijke, lichte
gedemptheid. De vredige sfeer die traditioneel toch aan een kerstconcert verbonden
is, bloeit hier uitermate fraai op. Ook het Sanctus en de Cantique de Jean
Racine van Fauré krijgen de bij deze muziek passende mildheid mee.
Dirigente Susanne Veerman werkt deze muziek genuanceerd uit en weet de voor
componist Fauré kenmerkende combinatie van noblesse en recht-toe-recht-aan
melodieën buitengewoon goed te treffen. De ingehouden klank van het koor valt
sterk op naast de soliste Margaret Roest (sopraan). Haar stem en articulatie
zijn helder én indringend. Opgewekt en heldhaftig zingt ze 'Noel Nouvelet'. In
'Noël pour l'amour de Marie' blijkt ze daarnaast ook over een zacht en meer
intiem register te beschikken. Hemels klinkt haar inzet in 'Panis Angelicus' van
César Franck. Ook in 'Jésus chez les Bretons' zingt ze helder, intens en met
een prachtig vibrato. Het is schitterend zoals het mannenkoor zich als een
gedempte krans om haar stem heen legt.
Hoewel het donkere, ingehouden
timbre een bijzondere kwaliteit van Vox Humana is, maakt het koor toch een
minder geïnspireerde indruk dan in eerdere optredens. Dat geldt zeker voor de
Russische liederen. De klank is mooier is zelfs sprake van een diep, koperen
geluid onder de oppervlakte, maar de liederen krijgen desondanks weinig vaart
mee. Ze worden een beetje houterig gezongen, waardoor de meeslepende, weidse
doorleefdheid, die toch typerend is voor de Russische zang, achterwege blijft.
Dan volgen de Nederlandse liederen. Alsof we thuisgekomen zijn, ontmoeten koor,
soliste en publiek elkaar in een gezamenijk ‘'Komt allen tezamen’ en
‘Ere zij God’. Na een reeks liedren over het kerstverhaal vormt Kerstlied
opus 3 van Johan Winnubst een ontroerende afsluiting van een gedenkwaardig
concert. Margaret Roest bereikt een fraaie sereniteit en achter haar werkt het
koor toe naar een glorieuze slotregel. Het is mooi om met dit Nederlandse lied
Bethlehem te bereiken.
Maarten Baanders
Leidsch Dagblad 19-12-2005