Reactie op het Kerstconcert 2011 in de Hooglandse
Kerk
Graag voldoe in aan de in het
programmaboekje gedane oproep een reactie te geven op het
concert van afgelopen woensdag.
Ik val meteen met de deur in
huis: wat heb ik ontzettend genoten van dit fantastische
concert. Getuige de reactie van een aantal mannen na afloop
schijnt dat nogal zichtbaar te zijn geweest. Ik ben me daarvan
niet bewust. Wat daar ook van zij: jullie hebben me
woensdagavond muzikaal weten mee te slepen en ongetwijfeld velen
met mij.
Allereerst mijn complimenten
aan de samenstellers van het programma: ze hebben er een
boeiend geheel van weten te maken. Voor verveling was geen
tijd.
Alle lof voor de soliste en de
instrumentalisten. Persoonlijk vond ik de romance uit het
saxofoonconcert van Ronald Binge van een adembenemende
schoonheid, niet in de laatste plaats door de manier waarop dit
stuk werd uitgevoerd. Jessy’s carol ontroerde mij, mede door de
voordracht van Marjorie Ginczinger.
En dan het koor……………
Het hele concert gaf blijk van
een gedegen voorbereiding. Zelfs Handel stond als een huis. Van
de problemen die met name het Halleluja tijdens de repetities
nog wel eens wilde geven was tijdens de uitvoering niets meer te
merken ( voor zover dat in de kerk te horen was…………..).
Ongetwijfeld zal er wel eens een Hallelujah zijn gemist maar dat
was absoluut niet te horen. Bovendien- met een knipoog naar een
bekend gezegde - : “Aan een boom zo zwaar beladen, mist men een,
twee Hallelujah's niet”.
De koorklank was vanaf het
begin van de avond tot aan het einde daarvan prachtig. Het koor
straalde zekerheid en plezier in het zingen uit.
Naast al mijn superlatieven heb
ik slechts een enkele kritische kanttekening.
De baritons hebben hier en daar
de neiging wat te willen domineren. Dit viel met name op in het
tweede couplet van het Stille nacht. Bovendien is hun uitspraak
hier en daar wat aan de scherpe kant.
Het laatste wat mij opviel was
dat de inzetten met name in zachte delen zijn de inzetten soms
wat aarzelend. Overigens: het gaat hier om het toekennen van een
cijfer van 9 tot 9 ˝.
Tenslotte: de saxofonist
speelde hier en daar met het koor en de soliste mee. Ik vond dat
dit niet zoveel toevoegende waarde had en afleidde van de
hoofdzaak. Ik benadruk dat dit een persoonjlijke appreciatie
betreft en dat dit verder niet afdoet aan het uitstekende spel
van Sjef Weijers.
Graag dank ik jullie, ook
namens mijn vrouw, voor de prachtige avond die we hebben
gekregen.
Suzanna mag trots zijn op zo’n
koor. En Koor: wees maar heel zuinig op Suzanna.
Ik wens jullie fijne kerstdagen
toe en een goed, gezond en muzikaal 2012
Jan van
Vliet
|